Το μόνο που θέλω είναι οι στίχοι μου να μπορούν να καρφώνονται στον άνεμο
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016
Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016
ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ
ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ
Μαζεύονται διστακτικά
ίσως γύρω από ένα κίτρινο δέντρο
στερεωμένο σε λόφους που πέθαναν
κι έγιναν σύννεφα
να μην προδοθούν προσπαθούν
—σαν ζωντανοί που κρύβονται—
και περιμένουν ν’ ακούσουν
αν κανείς τούς μνημονεύει
αν κάτι θα λεχθεί γι’ αυτούς
αν επιβεβαιώθηκε
πως κάποτε αγαπήθηκαν.
Όμως
σε λίγους τα επιτύμβια
οι προτομές
τα πάνδημα μνημόσυνα
όπου τους φέρνουν ως παράδειγμα.
Οι περισσότεροι φεύγουν άπραγοι,
επιστρέφουν στο νεκρικό τους δωμάτιο.
Οι μητέρες τους που υπήρξαν παλαιότερα
φροντίζουν να το διατηρούν άθικτο.
Μαζεύονται διστακτικά
ίσως γύρω από ένα κίτρινο δέντρο
στερεωμένο σε λόφους που πέθαναν
κι έγιναν σύννεφα
να μην προδοθούν προσπαθούν
—σαν ζωντανοί που κρύβονται—
και περιμένουν ν’ ακούσουν
αν κανείς τούς μνημονεύει
αν κάτι θα λεχθεί γι’ αυτούς
αν επιβεβαιώθηκε
πως κάποτε αγαπήθηκαν.
Όμως
σε λίγους τα επιτύμβια
οι προτομές
τα πάνδημα μνημόσυνα
όπου τους φέρνουν ως παράδειγμα.
Οι περισσότεροι φεύγουν άπραγοι,
επιστρέφουν στο νεκρικό τους δωμάτιο.
Οι μητέρες τους που υπήρξαν παλαιότερα
φροντίζουν να το διατηρούν άθικτο.
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)